Śmiech i humor w nauce
Obecnie istnieje wielka potrzeba sukcesu dla uczniów i nauczycieli. Dlatego nauczyciel powinien w sposób twórczy odnajdywać inspirację i motywację do przyjmowania coraz to nowszych wyzwań, aby odkrywać w sobie nieznane wcześniej możliwości pedagogiczne i metodyczne.
Jeśli odnajdujemy w sobie poczucie humoru i umiemy śmiać się z samych siebie, to umiejętność ta może być bardzo przydatna w naszej pracy pedagogicznej. Nauczyciele, którzy potrafią wykorzystać humor, mają większe szanse w przekazywaniu potrzebnej wiedzy uczniom. Wielu nauczycieli narzeka na uczniów, że ich nie słuchają, mają kłopoty z dyscypliną na lekcjach. Wystarczy tylko zmienić swoje nastawienie do ucznia, zobaczyć co w uczniu tkwi dobrego i umieć to dobro wykorzystać. Nauczyciel nie może być wszechwiedzącym autorytetem, powinien być doradcą, konsultantem i organizatorem zajęć. Razem z uczniem należy decydować o sposobach dochodzenia do wyników. Śmiech i humor pozwalają skupić uwagę słuchaczy. Wiele informacji przekazanych w zabawny sposób lepiej zapada w pamięci uczniów. Na pewno każdemu z nauczycieli zależy na tym, aby uczniowie uznawali go za "równego gościa".
Współpraca między nauczycielem i uczniem powinna opierać się na zasadach partnerstwa i wzajemnego szacunku. Poprzez motywowanie uczniów pobudzamy ich do podejmowania aktywnych i kreatywnych działań. Uczniowie również odnoszą wiele korzyści z zastosowania śmiechu i humoru na lekcjach. Są bardziej spokojni i opanowani, bardziej pewni siebie podczas odpowiedzi, sprawdzianów i egzaminów.
Uśmiechnięty nauczyciel, to uśmiechnięty uczeń . Każdy z nas przyzna, że lubi ludzi uśmiechniętych i pogodnych. Nauczyciel powinien jednak pamiętać, że uczeń to też człowiek, któremu należy się odrobina "szaleństwa". Dlatego nauczyciel w miarę możliwości, powinien to naturalne "szaleństwo" uczniów wykorzystać do przekazania wiedzy. Należy to uczynić umiejętnie, pod kontrolą, zachowując zdrowy rozsądek, aby lekcja nie przekształciła się w kabaret.
Humor i śmiech nie może oznaczać ucieczki od problemów, dlatego należy go stosować mądrze i z umiarem. W procesie dydaktycznym nie ma idealnych gotowych rozwiązań. Każda metoda ma swoje mocne i słabe strony. Wszelkie metody bez skutecznego powiązania z celami tj. potrzebami i oczekiwaniami ucznia oraz preferencjami nauczyciela nie odniosą sukcesu. Dobry humor i śmiech pozwala odpocząć umysłowi i skoncentrować się lepiej na nauce. Jest siłą napędową prowadzącą nas do sukcesu, ale to nie wystarcza, jeśli nie będziemy twórczo i innowacyjnie rozwiązywać naszych problemów.
Antoni Ryszard Tarulewicz
Literatura:
- Janowski A., Pedagogika praktyczna. Zarys problematyki, zdrowy rozsądek, wyniki badań. Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2002.
- Łamek A., Terapia śmiechem. Praktyczny poradnik. Instytut Przedsiębiorczości i Samorządności, Warszawa 2002.